?18 maart 2010? Ik had vandaag een afspraak in Jeruzalem. Omdat er de laatste dagen constant rellen zijn geweest aan het checkpoint in Qalandiya had ik me voorgenomen vroeg genoeg te vertrekken. Maar eigenlijk verliep alles vlotjes, wat wil zeggen dat ik niet meer tijd verloren heb aan het checkpoint dan dat ik anders doe. Ik was dus ruim op tijd in Jeruzalem om nog iets te eten. Het aantal soldaten en politiemannen aan de Damascuspoort (de ingang waar de meeste arabieren de oude stad in gaan) was enorm. Maar iedereen zat er bij en keek verveeld rond. Op weg naar huis was de vraag die door mijn hoofd ging dan ook is de rust nu teruggekeerd of is dit de rust voor een storm. Ik denk dat Qalandiya mijn vraag beantwoord heeft...

De bussen mochten niet doorrijden aan het checkpoint want alles was afgesloten. Enkel te voet kon je nog door richting Ramallah. Voorbij het checkpoint kon je dan weer een taxibusje nemen dat naar Ramallah reed. Je kon maar beter zo snel mogelijk het busje in, want iets voorbij het checkpoint waren al zeker 100 jongeren van het Qalandiya-vluchtelingenkamp aan het samentroepen. Sjaal aan, mondmaskertje op en stenen in de hand klaar om aan te vallen. Ik verwacht dus dat we deze avond wel weer nieuws zullen krijgen over nieuwe rellen. Ook morgen wordt vast een belangrijke dag, want op vrijdag moeten heel veel Palestijnen niet werken.

Omdat het verboden is in de checkpoint om foto's te trekken en ik met mijn camera niet echt subtiel één en ander kan trekken, had ik vandaag enkel mijn compact fototoestelletje mee. Hierdoor, en omdat ik niet aan het raampje zat, kon ik echter geen foto's trekken van de voorbereiding in Qalandiya. Maar jullie moeten maar naar het nieuws kijken!