?4 april 2010? Over alles in Palestina valt een politiek verhaal te vertellen. Zo ook over de Dode Zee. Is het fair dat de meeste stranden in handen zijn van Israël, terwijl de dode zee grenst aan de West Bank? Waarom vind je geen mix van Israëli's en Palestijnen op het strand? Hoe onrechtvaardig is het dat Palestijnen niet naar de Dode Zee mogen op joodse feestdagen (deze week is het Pesach, het paasfeest voor de Joden)? Ook natuurkundigen kunnen zich druk maken over de Dode Zee. De instroom van nieuw water is te laag. Waardoor er meer water verdampt, dan dat er bijkomt. De Dode Zee wordt dus alsmaar kleiner en de verhouding zoet- en zoutwater veranderd.

Maar misschien is het niet nodig om van alles iets zwaar geladen te maken. Na 2 weken leven in Barta'a, in een plaats waar de bezetting misschien wel het hardst te voelen is, eigende ik mezelf het recht toe om gewoon te genieten van mijn dagje op het diepste punt ter wereld (de Dode Zee bevindt zich ongeveer 420 m onder de zeespiegel). (Dit betekent overigens dat je er niet kan verbranden en er dus geen zonnecrème nodig hebt! nvdr). We verzamelden genoeg mensen om een busje te vullen, genoeg eten en drinken (en in mijn geval ook genoeg zonnecrème) en trokken richting Jericho om te gaan drijven op de zee en te gaan spelen met modder. Echt zwemmen kun je niet in de Dode Zee, door al het zout worden je benen naar het wateroppervlak geduwd, maar dat heeft wel als voordeel dat je ook niet kan verdrinken. Drijven en genieten is de enige oplossing. Drijvend op de zee heb je een fantastisch uitzicht op de kust van Jordanië aan de overkant, tenminste als je geen zout in je ogen hebt...

Enkele uren later konden we voldaan terugkeren met een velleke zo zacht als dat van een baby'tje. Op de terugweg wou de chauffeur ons nog enkele mooie plekjes tonen. We deden een kleine omweg, wandelden een klein stukje lang de GR-wandelroute, echt ver raakten we niet, want het werd al donker en ons schoensel was er niet echt op voorzien, maar de natuur was prachtig! Als ik tijd heb ga ik zeker nog es terug voor een mooie dagtocht. Moe, maar heel erg tevreden kwamen terug aan in Birzeit.

Foto's: Charlot Reynaert