Johan "Jotie" T'Hooft
10 Mei 2015
Jotie T'Hooft wordt wel eens het wonderkind van de jaren zeventig genoemd. Hij werd geboren op
9 mei 1956 in Bevere, bij Oudenaarde, net zoals zijn voorouders. Zijn vader was onderwijzer en zijn moeder modeontwerpster.
Van jongs af aan was hij opvallend taalvaardig, las en schreef hij veel. Omwille van zijn druggebruik en rebels karakter deed hij bijna alle scholen van Oost-Vlaanderen aan. Hij werkte in het antiek-atelier van zijn oom Rik, als nachtwaker en als lector bij uitgeverij Manteau. Waar hij ook was, wat hij ook deed, steeds bleef hij schrijven.
In 1975 huwde hij uit liefde met Ingrid en verscheen zijn eerste bundel "Schreeuwlandschap".
Voor zijn tweede bundel "Junkieverdriet" (1976) kreeg hij de prestigieuze Reina Prinsen Geerligsprijs.
Jotie T'Hooft werd op korte tijd een literair fenomeen. Zijn belangrijkste thema's zijn: druggebruik, dood, erotiek, het onvervulbare verlangen, de spanning tussen ideaal en werkelijkheid, de droom, het ontvluchten van de werkelijkheid, het verlangen naar zuiverheid,... Voor hij de kans kreeg van zijn verslaving af te geraken, overleed hij op 6 oktober 1977 aan een noodlottige overdosis.
Na zijn leven verschenen nog bundels met onuitgegeven werk. Dat dit prille oeuvre nog steeds wordt gelezen en heruitgegeven toont aan dat het een tijdloze herkenbaarheid bevat. Zijn sobere graf vind je op de begraafplaats in de Dijkstraat te Oudenaarde. Je treft er nog geregeld attenties van bewonderaars aan. Jotie wandelde zelf graag over deze begraafplaats.
Zijn onmiskenbaar talent zal hem overleven.
