Dit is oude politieke cultuur op zijn slechts: politieke inmenging en vriendjespolitiek. Compleet onaanvaardbaar!’

De partij Meer dan Groen reageert met ongeloof op de recente beslissing van de deputatie: daar werd een verkaveling van 16 woningen in de Heurnestraat ondanks herhaaldelijke negatieve adviezen toch goedgekeurd. Het project werd met drie stemmen tegen één goedgekeurd (deputatie bestaat uit 2 NV-A, 1 CD&V, 1 Groen, nvdr.). ‘We zijn nog maar net getuige van de schade en het leed die overstromingen in onze regio veroorzaken,’ reageren Meer dan groen raadsleden Elisabeth Meuleman en Steven Bettens verbolgen, ‘en toch wordt een vergunning afgeleverd voor een aanvraag die de watertoets niet doorstaat.’

‘In de initiële aanvraag was er sprake van een verkaveling van 25 loten,’ lichten de raadsleden verder toe. ‘Voor 9 loten werd de aanvraag geweigerd omwille van een negatief advies van het Agentschap Natuur en Bos. De impact op het naburige Scheldemeersen die deel uitmaken van VEN-gebied (Vlaams Ecologisch Netwerk, de mooiste stukjes natuur in Vlaanderen) was te groot. Voor 16 loten werd echter wel een vergunning verleend, en dat is onbegrijpelijk.’

Watertoets

Ondanks verschillende aanpassingen en wijzigingen aan de aanvraag door aanvrager Provum – met hoofdaandeelhouder Robrecht Bothuyne (schepen en parlementslid CD&V) – is het advies van de Dienst Omgevingsvergunningen van de provincie telkens opnieuw negatief. De omgevingsvergunning dient te worden geweigerd, zo luidt de eindconclusie van het advies. In het hoofdstuk over de watertoets staat letterlijk: voorliggend project heeft mogelijks een schadelijk effect voor het watersysteem. De doelstellingen van het decreet betreffende het integraal waterbeleid worden geschaad. De aanvraag doorstaat de watertoets niet.

‘Het project aan de Heurnestraat is gelegen in pluviaal overstromingsgebied,’ aldus Bettens en Meuleman, ‘en het ontbreekt aan compensatie voor waterberging die door het project verloren gaat. Het overstromingswater moet op eigen percelen worden opgevangen en mag niet versneld stroomafwaarts worden afgevoerd, wat nu wel het geval is.’

Het project werd eerder ook door het stadsbestuur gunstig geadviseerd. ‘Ironisch,’ besluit Meuleman, ‘dat een partij die zegt op te komen voor open ruimte en de waterproblematiek wil aanpakken dit project dan wel weer kost wat kost vergund wil zien. Dit is oude politieke cultuur op zijn slechts: politieke inmenging en vriendjespolitiek; en dat is voor ons compleet onaanvaardbaar.’