Streven naar een integraal toegankelijke stad. “Natuurlijk juichen we toe hoe Oudenaarde zijn burgers bij het beleid wil betrekken”, steekt Eric Meirhaeghe van wal, “maar we moeten helaas vaststellen dat er te weinig input kwam van of over mensen met een functiebeperking. We vrezen dus dat er deels zal voorbijgegaan worden aan de idee van “een Oudenaarde waar iedereen mee is”. “Een toegankelijke samenleving bestaat uit een leefomgeving waarin iedereen dezelfde kansen krijgt, maar we kunnen er niet naast kijken dat wegen, gebouwen, dienstverlening en communicatie nog altijd onvoldoende zijn aangepast aan de noden van mensen met een functiebeperking. Er zijn nog veel te veel obstakels”, zegt Eric Meirhaeghe. “Een toegankelijke infrastructuur is nochtans een noodzaak. Men wil toch dat iedereen kan deelnemen aan het maatschappelijk leven en niet dat mensen thuis vastgekluisterd zitten omdat er teveel hindernissen zijn? Men wil toch niet dat mensen als gevolg van gebrek aan toegankelijkheid geïsoleerd geraken en het slachtoffer worden van eenzaamheid?” Een keten is zo sterk als zijn zwakste schakel“Een keten is zo sterk als zijn zwakste schakel”, vervolgt Meirhaeghe, “en dit is ook zo op vlak van toegankelijkheid. Als één van de schakels ontbreekt, wordt de keten van toegankelijkheid doorbroken. Voor bepaalde mensen wordt het deelnemen aan een activiteit hierdoor dan onmogelijk. Weten of je ergens kan geraken, of je in een gebouw binnen kan, of je de aanwijzingen begrijpt,…het lijkt vanzelfsprekend, maar voor heel wat mensen is dit het niet. Wij moeten er dus naar streven om de omgeving voor iedereen comfortabel te maken en drempels weg te werken. Hierbij zijn de 7 B’s van toegankelijkheid een handig hulpmiddel: bruikbaarheid, beschikbaarheid, betaalbaarheid, bereikbaarheid, bekendheid, begrijpbaarheid en betrouwbaarheid.” Nu met het nieuwe mobiliteitsplan en de herinrichting van de Woekersite twee ambitieuze projecten op stapel staan, wil Groen Oudenaarde het stadsbestuur oproepen de nodige aandacht te besteden aan toegankelijkheid voor iedereen en de nodige maatregelen te treffen. In de opmaak van het nieuwe mobiliteitsplan mag een toegankelijkheidsplan voor mensen met beperkte mobiliteit niet ontbreken. Dit kan echter alleen maar opgemaakt worden na een voorafgaande screening waarbij alle knelpunten op de openbare weg in kaart worden gebracht. Ook bij de herinrichting van de Woekersite met de bouw van de nieuwe cultuurzaal moet men zich bezinnen over de toegankelijkheid ervan. Personen met een functiebeperking worden nog te vaak geconfronteerd met teveel obstakels, gaande van te ver afgelegen parkeerplaatsen tot moeilijk leesbare informatieborden of ontoegankelijke zalen. Er wordt nog teveel uitgegaan van de visie van “gewone” mensen.“Maar wat toegankelijkheidsstudies betreft, kan de stad dit in beide gevallen echter niet alleen, er zijn immers teveel facetten waarbij uitsluitend uitgegaan wordt van de visie van de “gewone” mensen”, zegt Meirhaeghe. “Daarom wil ik op de eerstvolgende gemeenteraad het stadsbestuur dan ook oproepen om zich naast de plaatselijke Adviesraad voor personen met een handicap ook te laten bijstaan door twee externe organisaties: Inter Vlaanderen, dat de nodige ondersteuning biedt om de omgeving betreedbaar, bruikbaar, begrijpbaar en dus comfortabel te maken voor iedereen en VZW Tolbo die mensen met functiebeperking wil helpen bij hun inclusie in de huidige maatschappij.” “Door een convenant af te sluiten met Inter Vlaanderen en een partnership aan te gaan met de vzw Tolbo toont het stadsbestuur bovendien dat het zich wil engageren om te werken aan een stad waar iedereen gelijkwaardig en zelfstandig toegang heeft tot de gebouwen, publieke ruimte, dienstverlening en communicatie.”, besluit Meirhaeghe. “Iedereen moet dezelfde kansen krijgen en om dit te verwezenlijken kan men zich niet genoeg laten bijstaan.”