? 22 februari 2010 ? In Luik was het lang aanschuiven en veel wachten, maar de vlucht vertrok op tijd en we deden er maar 3

uurtjes over, dus iedereen gelukkig! Bij aankomst in Tel Aviv kwam ik een groep vriendelijke hollanders tegen... ja, ze doen een Holocausttoer door Israël, dus niet echt mijn soort mensen... maar ze boden me wel een lift naar Jeruzalem aan en zo een aanbod sla je natuurlijk niet af om 1 uur 's nachts. Dat was echter voor de paspoortcontrole. De heilige nederlanderkes mochten allemaal door, maar een Westers meisje dat alleen naar Jeruzalem komt, wekt blijkbaar toch enige argwaan. Dus ik mocht even meegaan voor enkele vraagjes en bagagecontrole... Ik antwoorde vaag, maar eerlijk. Het moet wel gezegd worden ze hebben meer durf dan ik. Ik wou zondag mijn valies niet meer openen om te kijken of ik mijn slippers meehad, maar zij hadden daar geen probleem mee een durfden wel een trekrugzak van 24 kg openen. Logisch, aangezien er alleen maar dingen moesten uithalen en ik achteraf alles er terug mocht proberen inproppen. Ik had blijkbaar geen drugs, geen explosieven en geen verboden lectuur mee (behalve dan mijn reisgids van Palestina, maar die vonden ze niet, haha), dus na een half uurtje mocht ik al door (met slippers!). De douane wilde gewoon een beetje lastig doen en mij opjagen... Wat ze echter niet weten is dat als ik moe ben ik mij niet laat opjagen en rustig alles onderga... Morele overwinning dus voor mij, want ze vonden er ook maar niets aan dat ik niet lastig werd en iritant vriendelijk bleef... Toen ik vrijgelaten werd, was de groep Nederlanders natuurlijk al lang weg. Maar op de luchthaven is het nooit nacht en ik moest toen ik buitenkwam dus gewoon maar op de shuttle stappen en werd een uurtje later voor de deur van mijn hostel in Jeruzalem afgezet. De kamer van 8 mensen lag vol (en stonk nr zwetende snurkers, niet te doen). Maar vol is vol. Dus ik kreeg een mooie lege kamer met zes bedden, waar ik me op mijn gemak kon klaarmaken voor mijn eerste kort nachtje, want om 6u30 begint het leven hier terug en klaksoneren is hier duidelijk niet verboden.

Vandaag ben ik op mijn gemak eens gaan rondlopen in het oude
stadsdeel van Jeruzalem en gaan wandelen tot boven op de olijfberg waar
je een mooi zicht hebt over Jeruzalem en the dome of the rock. Maar
natuurlijk zijn we hier niet om op vakantie te gaan, dus ik heb ook al
enkele telefoontjes gepleegd en mag woensdag langsgaan bij Oxfam
Solidariteit en dan begint het echte werk!

Iedereen is hier echt heel erg vriendelijk (de verkopers zelf iets te
vriendelijk, maar daar leren we wel nog mee omgaan). Ook tussen de
andere gasten hier in het hotel zitten enkele interessante mensen. Naast
mij zit een jongen die als fotograaf in Gaza werkt/woont. En nu enkele
dagen hier is voor papieren in orde te brengen. Het schijnt daar nu erg
rustig te zijn, dus misschien moet ik er toch eens proberen binnen te
raken komende twee maand...

Ik hou jullie nog op de hoogte!

tot later! xx